کشور : فرانسه - تاریخ و حکومت فرانسه

کشور فرانسه

فَرانسه با عنوان رسمی جمهوری فرانسه (به فرانسوی: République française) یکی از کشورهای واقع شده در اروپای غربی می‌باشد که دارای منطقه ها و قلمروهای ماورابحار متعددی نیز هست. فرانسه یکی از سه کشوری است که دارای سواحلی هم در دریای مدیترانه و نیز اقیانوس اطلس می‌باشد (دو کشور دیگر عبارتند از اسپانیا و مراکش). به دلیل شکل نقشهٔ این کشور، در زبان فرانسوی به آن لقب l’Hexagone (معنی: شش‌ضلعی) را داده‌اند.

فرانسه یک کشور تاریخی است که وجود شهرهای توریستی و جاذبه های متنوع گردشگری آن را به یکی از مقاصد برتر توریستی در دنیا مبدل کرده است. تاریخ این کشور سهم بزرگی در محبوب بودن آن در جهان دارد، تاریخی که قدمت آن به بیش از ۲۰۰۰ هزار سال پیش باز می گردد. در آن زمان سرزمینی به نام گل با مردمانی سلتی تبار وجود داشت. سرزمینی که با حمله رومی ها، تحت سلطه و تصرف آنها قرار گرفت.
سرزمین گُل از نظر رومیان منطقه وسیعی بود؛ که علاوه بر فرانسه امروزی، بلژیک، سوئیس و ساحل غربی رود راین را در بر می‌گرفت. رومی‌ها در سال ۱۲۵ پیش از میلاد مسیح، وارد سرزمین گُل شده و به مرور آن را تصرف کردند.

در سال ۴۸۶ پس از میلاد، کلوویس رهبر فرانک‌ها با شکست فرماندار رومی گل، کنترل اوضاع آن سرزمین را در دست گرفت. بین سده‌های پنجم تا نهم میلادی، سلسله‌های سلطنتی مروونژیان و کارولنژیان بر سرزمین گل حکومت کردند.

تا اینکه در قرن نهم حکومت اصلی و مرکزی با ضعف هایی روبرو می شود. از آنجائیکه این حکومت دیگر قدرت زیادی برای سلطنت نداشت در فرانسه وضعیت ملوک الطوایفی ایجاد شد. قدرت گیری مجدد پادشاهان در سده دهم صورت گرفت و رونق اقتصادی و پیشرفت علمی و فرهنگی از سده سیزدهم به بعد ایجاد شد.

طی سال‌های ۱۳۳۷ تا ۱۴۵۳، جنگ‌های معروف به جنگ‌های صدساله بین انگلیسیها و فرانسوی‌ها روی داد. زمینه اصلی جنگ، اختلاف بر سر مالکیت سواحل دریای مانش بود که از سده یازدهم بروز کرده بود؛ اما جرقه شروع رسمی نبرد، ادعای ادوارد سوم پادشاه وقت انگلستان، مبنی بر تملک بر فرانسه بود.

در جنگ دریایی سال ۱۳۴۰، فرانسه به سختی شکست خورد. در سال ۱۳۴۶، بار دیگر فرانسویان در ناحیه کرسی شکست خوردند و سال بعد بندر کاله به دست انگلستان افتاد. در جنگی که طی سال ۱۳۵۶، در ناحیه پواتیه رخ داد، ژان دوم پادشاه فرانسه، مغلوب و اسیر شد.

دوره اول جنگها، در حالی در سال ۱۳۶۰ پایان یافت که فرانسوی‌ها شکست خورده، و به موجب پیمان بریتانی، مناطق زیادی از فرانسه در اختیار انگلیسی‌ها قرار گرفته بود. پیمان مذکور، ناحیه کاله و نواحی غربی و جنوب غربی فرانسه را به انگلستان واگذارد.

در دوره دوم فرانسوی‌ها با فداکاری‌های ژاندارک و کمک‌های دوک بورگونی پیروز شدند؛ و بیش تر سرزمین‌هایی را که در دوره اول از دست داده بودند، بازپس گرفتند. جنگ‌های صد ساله همچنین باعث رشد هویت ملی و تقویت حس وطن پرستی انگلیسی‌ها و فرانسوی‌ها گشتند.

 پس از جنگ های صد ساله، این کشور در قرن ۱۴ و ۱۵ میلادی برای سال ها با اسپانیا و ایتالیا جنگید. در این سالها بیماری طاعون و مشکلات بین مسیحیان کاتولیک و پروتستان مصائب دیگری بودند که این کشور با آنها دسته و پنجه نرم می کرد.

لویی چهاردهم با لقب پادشاه آفتاب، در ۱۶۶۱ به پادشاهی رسید و تا ۱۷۱۵ با خودکامگی تمام حکومت نمود. پس از او لویی پانزدهم به سلطنت رسید. او فرانسه را درگیر جنگ‌های جانشینی اتریش (۱۷۴۰ تا ۱۷۴۸) کرد و موجب تمام شدن خزانه کشور شد.

در قرن ۱۷ میلادی فرانسه شاهد یکی از بزرگ ترین اتفاقات سرنوشت ساز خود شد، در سال ۱۷۸۹ انقلاب کبیر فرانسه دوره ی جدیدی در این کشور را رقم زد. 

افرادی به نام دانتون و رویسپیر که فرمانده های این انقلاب بودند به مخالفت با افراد مخالف داخلی پرداختند، مخالفتی جدی که باعث ایجاد دوره ای از ترس و وحشت در جامعه ی آن زمان شد. با آنکه رویسپیر از جایگاهی که پیدا کرده بود توسط مخالفان برکنار و اعدام شد اما کشور همچنان ثبات خود را پیدا نکرد تا اینکه ناپلئون بناپارات با کودتایی، در سال ۱۸۰۴ خود را امپراتور خواند.

حدود یک دهه بعد، او نیز در نبرد واترلو مغلوب شد و پادشاهی از آن لویی هجدهم شد؛ فردی که همزمان با حکومتش کنگره وین ایجاد شد و مزرهای فرانسه، آلمان و اروپای مرکزی مشخص و ثابت شد.

در سال ۱۹۴۰ پس از آنکه آلمان نازی به این کشور حمله کرد، مارشال پتن پیمان عدم دشمنی با آلمان نازی را امضا کرد، این دوره زمانی بود که حکومت هیتلر کار خود را در فرانسه شروع کرد. در این زمان شارل دوگل جمهوری تبعید شده فرانسه را در شهر لندن ایجاد کرد، چهار سال پس از حمله نازی ها فرانسه آزاد شد. از سال ۱۹۴۵ به بعد نیز تقریبا تمامی کشورهای تحت استعمار فرانسه نیز به استقلال رسیدند که 

آخرین مستعمره اصلی فرانسه الجزایر بود که در ۱۹۶۱ به استقلال رسید.

پایان