هنر نقاشی در سیِ نا

هنر در شهر ایتالیایی سیِ نا ، سبک ویژه خود را در قرن چهاردهم گسترش داد. این سبک به طور عمده توسط دوچیو دی بونینسا ( فعال در سال های 1319 - 1278 ) بنیان گذاشته شد. همان قدر که جوتو بر هنر فلورانس تاثیر داشت، بونینسنا نیز نقاشی سیِ نا و فرانسه را تحت تاثیر قرار داده بود. دوچیو رسم متداول بیزانسی ایتالیا را بررسی کرد و سبک خطوط برجسته، رنگ آمیزی باشکوه و الگوی های پرسپکتو آن را با خصوصیات انسانیِ جدید ترکیب نمود. شاگردان و پیروان او مثل آمبروجیو لورنزتی ( فعال در سال های 48-1319 ) و سیمون مارتینی ( در سال های 33-1315) نو آوری های او را توسعه دادند. در حقیقت  زمانی که لورنزتی تصاویری در سبک طبیعت گرایی را ، که مملو از جزئیات داستان گونه بود، خلق می نمود ، مارتینی در قصر پاپ در آوینون در حال خدمت بود و آثاری باشکوه و مزین خلق می کرد. بعد ها، چنین مشاهدات و تزئینات زیبا و دقیق ، سبب پدیدار شدن سبک رنسانس دیگری با نام  " گوتیک بین المللی " گردید.

بین سال های 1250 تا 1350 کلیسای جامع سی نا ا زلحاظ ابعاد گسترش بسیاری یافت، قسمت های جدید عبارت بودند از : گنبد جدید ، نمای خارجی بسیار زیبا اثر جیووانی پیزانو، برج ناقوس و تعمیرات داخلی ساختمان. پس از پیروزی غیر منتظره سی نا بر فلورانس در سال 1260 ، این کلیسا جامع مرکز برگزاری جشن ها و مراسم آیینی و شکرگزاری گردید.

نقوش الگو 

مارتینی اولین کسی بود که از شیار های برآمده به جای گود برای ترئین طلا استفاده کرد. همچنین این جزئیات نشان می دهند که هاله ها با پرگار کشیده شده اند و شیارها نیز با طلا نشانه گذاری شده اند، این امر موجب چشمک زدن و درخشندگی نور شمع در تصویر می گردد و حس ماورایی به اثر می بخشد.

بشارت

این تخته کوچک بخشی از لوح بزرگ دو روی بالا محراب است که توسط دوچیو و کارگاه او برای کلیسا جامع سیِ نا تهیه شد، این اثر مائستا نام دارد و به معنای تصویری از مریم مقدس در حضور فرشته می باشد. در ژوئن 1311، در حالی که مردم از اندازه و شکوه این اثر هنری به وجد آمده بودند، لوح محراب همراه با شادی و کاروانی بزرگ از کارگاه دوچیو به سمت کلیسای جامع حمل شد. در سال 1771 لوح تکه تکه و چندین تخته آن به خارج از کشور فروخته شد. این نمونه مطابق اصل، سطح رویی آن را نشان می دهد. در مرکز، مریم مقدس و مسیح کودک بر تخت جلوس کرده و صحنه هایی از زندگی آن ها ، از جمله بخش هایی از کودکی مسیح، در بالا و پایین تصویر ظاهر شده اند. در حقیقت ، نقاشی بشارت آغازی بر مجموعه نقاشی ها های داستان گونه ی لوح محراب می باشد. پشت لوح نیز به همین روش نقاشی شده و شامل بیش از سی صحفه از زندگی مسیح می گردد.

نمونه مطابق اصل مائستا دوچیو                                   نقاشی بشارت 

 خلق تزئینات از طریق سوراخ و شیار

پس از خلق سطح نقاشی زراندود شد، یعنی ورق های کوبیده شده ی طلا روی نوعی خاک رس قهوه ای مایل به قرمز پهن و با صیقل جلا داده شد، طرح های مشبک و سوراخ سوراخی از طریق نگه داشتن ابزار روی ورقه طلا و کوبیدن نرم چکش روی ان به وجود می آیند. ابزار باید شیاری بر ورق طلا و کوبیدن نرم چکش روی آن به وجود می آیند. ابزار باید شیاری بر ورق طلا و سطح زیرین آن بدونه اینکه ورق نازک طلا شکسته شود، ایجاد نماید.

هنرمندان سیِ نا ذوق و علاقه به کاربرد تزئینات طلا در نقاشی روی تخته را گسترش دادند و ابزار های مدرن سوراخ کردن ، امروزه با استفاده از قالب های فلزی ساخته می شوند، کلیه ابزار های نخستین هنرمندان ایتالیایی، حتی ان ها که ساده تر بودند نیز با دست ساخته می شدند، به همین دلیل هر کدام به نوعی منحصر به فرد بودند.

تمثیل یک حکومت خوب 

سالن بزرگ شهر سیِ نا، پالاتزو پابلیکو، صحن مرکزی خود را با کلیسای جامع تقسیم کرد. اتاق های آن با دیوارنگاره هایی شامل لشگر های نظامی پیروز ، یاغی گری های نافرجام و مائستاها تزئین شده بود. در اتاق صلح، لورنزتی نقاش معروف خود یعنی تمثیل یک حکومت خوب یا بد را ترسیم کرد. نقاشی تاثیر یک حکومت خوب بر شهر و روستا، به طور دقیقی قوانین شهر زا به تصویر کشیده است، برای مثال هیچ نشان و علامتی برای تزئین نمای بیرونی خانه ها در این اثر وجود ندارد، که این امر طبق قوانین شهری آن زمان بوده ؛ شخصیت نماد امنیت نیز در حالی که چوبه دار کوچکی با یک جنایت کار آویزان از آن در دست دارد ، به صورت شناور در آسمان نشان داده شده است. لورنزتی تصویری از شهر و روستایی که به خوبی اداره می شود را ارائه می دهد و محیطی را به تصویر می کشد که رد آن اشرافیان ، تاجران و کارگران هر کدام وظیفه خود را انجام می دهند. همچنین این نقاشی به طور شگفت آوری تصویر طبیعی از چشم انداز شهر سیِ نا می باشد، دره آربیا و جاده اصلی به سمت روم نیز در ان نشان داده شده اند.

در سال 1333 سیمون مارتینی لوح محراب خود برای کلیسای جامع سیِ نا را نقاشی کرد ، برادر همسرش ، لیپو ممی نیز در این کار کمک او بود.

این لوح که صحنه بشارت را به تصویر می کشد ، نخستین باری بود که موضوع بشارت را به عنوان تصویر اصلی یک لوح محراب انتخاب کرده بود. کلماتی که جبرئیل فرشته به مریم مقدس می گفت :

درود بر تو که سرشار از شکوهی

پروردگار همراه تو است 

که در واقع بیان گر لحظه تجسم مسیح است یه طور برجسته به زبان لاتین در پست زمینه ای طلایی حک شده است . مارتینی و ممی با استفاده از ابزار های مختلف ، تصویری اعجاب انگیز از شکوهی تخیلی به منظور انتقال عظمت معنوی اثر خلق نموده اند. در این تصویر مریم مقدس در حالی نشان داده می شود که بر روی شرم از پیام آور وحی دوری می کند، طبیعت موجود در صحنه نیز به وبی در اثر نمایان است.

کف مرمر شبیه سازی شده ، سبب افزایش شکوه تصویر می شود

گل های سوسن سفید که نماد پاکی مریم مقدس است ، در گلدان دیده می شود

تور گرفتگی های ردای فرشته بر حرکت طبیعی آن تاکید دارد.

پایان

در پست بعد درباره زندگی آخرین فرعون ( ملکه ) مصر نوشته خواهد شد.