زندگی نامه امیر خسرو دهلوی

زندگی نامه دهلوی

امیر ناصرالدین ابوالحسن خسروبن امیر سیف الدین محمود دهلوی (امیر خسرو دهلوی) در سال ۶۵۱ هجری قمری در پتیالی هند بدنیا آمد. و در سال ۷۲۵ هجری قمری در دهلی هندوستان درگذشت.

پدر ایشان، سیف الدین محمود از امیران قبیله ی لاچین و از ترکان ختایی ماوراءالنهر بود که در زمان حمله مغولان و تاتار به سوی هندوستان کوچ کرد.
دهلوی پس از فراگیری نوشتن و خواندن به شاگردی شیخ نظام الدین محمدبن احمد دهلوی، معروف به «نظام اولیاء» درآمد. دهلوی در جوانی به خدمت شاهان درآمد و به مدح پادشاهان روزگار گذراند و همچنان از شاگردی و کسب فیض از پیر و مرادش، نظام الدین اولیاء غافل نبود. امیر خسرو دهلوی بعد از مرگ نظام الدین اولیاء خدمت شاهان را ترک کرد و همه ی دارایی اش را به نیازمندان بخشید و شش ماه بعد از مرگ استادش در سال 725 هجری قمری در گذشت و او را در کنار قبر نظام الدین اولیاء به خاک سپردند.

*******************

خبرت هست که از خویش خبر نیست مرا
گذری کن که ز غم راهگذر نیست مرا
گر سرم در سر سودات رود نیست عجب
سر سودای تو دارم غم سر نیست مرا
ز آب دیده که به صد خون دلش پروردم
هیچ حاصل بجز از خون جگر نیست مرا
بی رخت اشک همی بارم و گل می کارم
غیر از این کار کنون کار دگر نیست مرا
محنت زلف تو تا یافت ظفر بر دل من
بر مراد دل خود هیچ ظفر نیست مرا
بر سر زلف تو زانروی ظفر ممکن نیست
که تواناییی چون باد سحر نیست مرا
دل پروانه صفت گر چه پر و بال بسوخت
همچنان ز آتش عشق تو اثر نیست مرا
غم آن شمع که در سوز چنان بی خبرم
که گرم سر ببرند هیچ خبر نیست مرا
تا که آمد رخ زیبات به چشم خسرو
بر گل و لاله کنون میل نظر نیست مرا